Ba mhaith liom cúpla focal a rá faoi cara agam Aralt MacGiolla Chainnigh. Is as Canada é, lonnaithe i gKinston, agus maireann sé i gcroí na teanga thuas sa tír sin. Eagraíonn sé deireadh seachtainí na Gaeilge gach bhliain agus i mbliana beidh Comhdháil NAACLT faoina chúram chomh maith. Tá plean idir lámha aige le tamall fada anuas Ionad na Gaeilge a shocrú, le leaba agus loistín in áireamh, go mbeifeá in ann dul agus saoire a ghlacadh i suíomh cuideachtúil an teanga a fhoghlaim, Gaeltacht bheag mar a déarfá!
Bhuaileas leis roinnt blianta ó shin agus ba léir ón gcéad dul sios go duine díograiseach é ar son na Gaeilge agus is dócha ar son aon rud a bhíonn tábhachtach in a shaol. Is deacair an jab é dúthracht chun oibre a thomhas?…..Braitheann sé ar phearsantacht is dócha, agus as sin níl aon freagra ceart….. ach amháin go ndéanann an duine aonair a dhícheall ar son a chúraimí féin, cibé cúram atá i gceist agus dar liom, luach gach cath a thuiscint, más féidir, sula cáitear croí agus anam isteach ann. Sin an fealsúnach atá agamsa. (go mór mhór ag déileáil le déagóirí….ach i ndairíre...b'fhéidir mórán cinntí.)
Le déanaí bíonn Aralt i dtroid lena fostóir, Arm Ceanada. Tá na sonraí anseo. Beidh cás cúirte sa chúirt cónascach i mbliana aige. (Ní raibh a fhios agamsa go dtí gur léigh mé an píosa seo go raibh banríon Eilís a dó fós ina Banríon Ceanada.....) Tá súil go mór agam go n-éiríonn gach rud go geal le Aralt agus é ar an turas contúirteach aighneasach seo.
Bíonn teacht aniar nach beag ag an ndíograiseoir seo!
1 comment:
Maith thú, a hiliry,
Ba spéisiúl an scéar, agus is léir gur fear ann féin do charasa
Post a Comment