An Iomarca Pearóidí.

Táim ag léamh The Alchemist agus ag baint taitnimh as. Leabhar simplí atá mór le rá le roinnt bliana anuas. Scríobhadh i bPortuguese ar dtús é agus anois tá sé le fáil in aistriúcháin ar fud an domhan. Tháinig mé ar an leabhair sa teach lá, bhí duine do mo mhic á léamh agus bhíos fiosrach faoi tar éis an bolscaireacht a chuala tamall ó shin. Tá sé ráite go leabhar fealsúnach é, faoi aistear beatha. Ní ábhar nua é sin ar chor ar bith. Bíonn mórán léirmheastóirí a rá go bhfuil an leabhar ró shimplí, nach bhfuil na carachtair ró dhomhain agus araile. Ach níl aon dochar ann, dar liom, agus ní gá le rud a bheith domhain chun a bheith áisiúil? Chun an firinne a rá is minic a bhíonn sé níos deacra rud a chur in iúl i slí simplí.
(Chuala mé toradh taighde ar Annual Reports agus an chomhairle? Faire! Má bhíonn siad deacair a thuiscint bíonn gach seans ann go bhfuil an comhlacht ag iarraidh tú a choimeád aineolach, bíonn na cinn casta sin cumtha le dlíodóirí de gnáth.......)
Bíonn critics i gcónaí ann, i ngach cultúr, ach is minic a bhíonn siad ag iarraidh an maitheas a bhaint as rudaí éagsúla (Leabhair, Scannáin, drámaí, bialanna,) agus an solas a casadh chucu féin lena dtuairimí “tábhachtacha”. Bíonn cumhacht nach beag acu siúd, na hiománaithe ar na claíocha, feicim an chumhacht sna páipéir go minic agus uaireanta, brón orm a admháil, glacaim a dtuairimí, ach déanaim iarracht é seo a sheachaint mar tá an-dochar ann, bíonn an iomarca Parrots ann cheana.