Wednesday, September 11, 2013

Na Rúisigh mar Shlánaitheoirí ?

Cinnte tá an t-uachtarán idir dhá thine Bhealtaine - is trua a rá, ach is cosúil go bhfuil an locht go hiomlán ar féin agus ar a chomhairleoirí. Tá cuma ar an scéal anois go bhfuil fórsaí ag súgradh leis agus ag baint úsáid as saolta ghnáthphobail Siria mar chipíní phócair sa chluiche tragóideach seo.

Fuair sé an Nobel Peace Prize agus seo anois é ar tí tús a chur le cogadh úr? Tá a Approval Rating  tar éis titim ó 49% go 33% de dheasca cúrsaí iasachta (seo le feiscint ar suíomh Pew Research) Ceapann 70% sa tír seo nach bhfuil cinneadh maith le déanamh os rud é go bhfuil cúrsaí pholaitíochta chomh casta sa Mheán Oirthear agus, in ainneoin aon cuspóir uasal a bheadh aige gur minic a dhéanann cinntí Mheiriceá (i dtíortha iasachta, go háirithe sa Mheán Oirthear) níos mó damáiste ná maitheas sa deireadh thiar thall.

Má théann sé ar aghaidh le plean na seachtaine seo chaite íocfaidh sé go mór as anseo sa SAM, muna dtéann sé ar aghaidh íocfaidh sé go mór as sa Mheán Oirthear, go háirithe san Iosrael (agus cad faoi na comhlachtaí uile sa tír seo a dhéanann gléasanna troda! ag iarraidh teacht ar margadh nua?)
Cé leis na lámha atá ag tarraingt na sreangán faoi láthair? Nach trua an scéal dó? An iad na Rúisigh a bheidh ina shlánaitheoir sa deireadh agus an fócas a bhaint de?

Níl ann ach dhá thuairim, taobh thiar nó in aghaidh beart a dhéanamh sa Mheán Oirthear. Tá sé soiléir go bhfuil lucht Mheiriceá i gcoinne tús a chur le cogadh eile ansin nó in áit ar bith eile. Tá an Mheán Oirthear ródheacair a thuiscint, bíonn trioblóidí ar siúl ansin i gcónaí, cén maitheas do Mheiriceá dul isteach ann chun iarracht a bhaint as trioblóidí dothuigthe a réiteach?

Is deacair é an ábhar seo a sheachaint i gnáthchaint faoi láthair, níl aithne agamsa ar duine ar bith atá thaobh thiar air strikes a chur chuig Siria, ní hé sin le rá go bhfuil gach éinne in aghaidh rud éigin a dhéanamh chun stop a chur ar rialtas Bashar al-Assad agus an drochchóras ata ar siúl aige. Ach cad in Éireann gur féidir le Meiriceá a dhéanamh gan níos mó trioblóid a thosnú?  Tá an United Nations ann (agus nach bhfuil Cúirt an Hague ann) an féidir leo a ladhracha agus a lámha a chur isteach? An bhfuil siad rómhall?  An féidir cabhair a thabhairt do na dídeanaithe?
Fadhb eile ná níl an tuairim amuigh go bhfuil na reibiliúnaigh féin rómhaith, ní lucht aontaithe iadsan agus bíonn daoine amhrasach fúthu chomh maith.

Ní leor sin,  tá lucht Mheiriceá bréan ó féachaint ar saighdeoirí óga ag imeacht chuig tíortha iasachta agus ansin ag teacht abhaile gortaithe go dona, nó níos measa - i leapacha caola a mbásanna.  (gan tracht ar costas mhíleata i gcónaí ag fás, fad is abhíonn daoine bochta i ngach cúinne den tír seo ag iarraidh maireachtáil ar pinginí agus cabhair ón stát.)

Tháinig figiúirí amach thar an deireadh seachtaine seo chaite,  (Pew Research) agus deirtear ansin go bhfuil 63% in aghaidh air strikes. (seachtain ó shin do bhí 48% ina aghaidh) Ceapann 75% anois go mbeidh cúrsaí níos measa má théann rialtas Mheiriceá ar aghaidh le gníomh mar seo.

Cinnte is droch rud é ionsaí ceimic ach nach droch rud é aon uirlisí ionsaithe? Tá sé dochreidte amach is amach a rá go bhfuil traditional weapons ceart go leor ach nach bhfuil cothrom na féinne in ionsaí cheimic? Ní thuigim raiméis mar seo --- Má úsáideann Bashar al- Assad aon gléas troda chun lucht a tíre féinig a mharú nach drochghníom é sin??  ní fheadar cén fáth go bhfuil an bhéim ar ionsaithe ceimiceacha amháin nuair a bhíonn sé ag cur brú ar gnáth daoine a tíre i slite difriúla ó tús na bliana dhá mhíle anuas agus tá sé ráite chomh maith go bhfuil breis agus céad míle míle curtha chun bháis aige i slite difriúla - is gealt nimhe é gan dabht.

Smaoineamh eile ná nach gcreideann an chuid is mó anseo go bhfuil Meiriceá féin i mbaol ón ngealt seo, ní bhíonn sé ag bagairt go díreach ar an tír seo, mar sin tuige go mbeadh ar Mheiriceá an trioblóid seo a réiteach. Níl cuspóir an gnímh seo le feiscint, má tá cad é? Deireadh le rialtas Al Assad b'fhéidir? Agus cad ansin? An mbeidh na reibiliúnaigh ag teacht i réim ina dhiaidh? An féidir a bheith muiníneach astú?  An mbeidh siadsan trioblóideach amach anseo?  An bhfuil cuid acu siúd fríth Mheiriceá?  An mbeidh ar Mheiriceá fanacht sa tír sin agus tús a chur le rialtas eile? Agus mar tharlaíonn é sin cén Exit Strategy a bheith ag Meiriceá ann?
Osclaíonn é seo bosca Pandora eile sa Mheán Oirthear.