The Wind That Shakes The Barley.

Chonaic mé an scannán seo i Manhattan an tseachtain seo chaite. Bhí an tréimhse sin dár stair an crua ar fad. Ní fheadar an bhfuil aon saghas cogaidh chomh dona agus cogadh cathartha. Nuair a bhíonn cairde agus clanna ar taobhanna difriúla mar a bhí ag an am san, briseann anam an phobail. Fanann rianta an bhriste céanna sna glúine a leanann, mar is eol dúinn. Ní gá dom dul isteach sna eachtraí a chur isteach go mór orm sa ré bhrónach sin, ní hamháin de dheasca na Dúchrónaigh lofa ach de dheasa briste anama na hÉireannaigh.
Fuair an scannán gradam i gCannes anuraidh, an Palme dÓr.
Bhí triúr againn ann le cheile agus bhíomar scriosta ag teacht amach ón amharclann. Tá sé fos ar m’intinn.