An Iomarca Pearóidí.

Táim ag léamh The Alchemist agus ag baint taitnimh as. Leabhar simplí atá mór le rá le roinnt bliana anuas. Scríobhadh i bPortuguese ar dtús é agus anois tá sé le fáil in aistriúcháin ar fud an domhan. Tháinig mé ar an leabhair sa teach lá, bhí duine do mo mhic á léamh agus bhíos fiosrach faoi tar éis an bolscaireacht a chuala tamall ó shin. Tá sé ráite go leabhar fealsúnach é, faoi aistear beatha. Ní ábhar nua é sin ar chor ar bith. Bíonn mórán léirmheastóirí a rá go bhfuil an leabhar ró shimplí, nach bhfuil na carachtair ró dhomhain agus araile. Ach níl aon dochar ann, dar liom, agus ní gá le rud a bheith domhain chun a bheith áisiúil? Chun an firinne a rá is minic a bhíonn sé níos deacra rud a chur in iúl i slí simplí.
(Chuala mé toradh taighde ar Annual Reports agus an chomhairle? Faire! Má bhíonn siad deacair a thuiscint bíonn gach seans ann go bhfuil an comhlacht ag iarraidh tú a choimeád aineolach, bíonn na cinn casta sin cumtha le dlíodóirí de gnáth.......)
Bíonn critics i gcónaí ann, i ngach cultúr, ach is minic a bhíonn siad ag iarraidh an maitheas a bhaint as rudaí éagsúla (Leabhair, Scannáin, drámaí, bialanna,) agus an solas a casadh chucu féin lena dtuairimí “tábhachtacha”. Bíonn cumhacht nach beag acu siúd, na hiománaithe ar na claíocha, feicim an chumhacht sna páipéir go minic agus uaireanta, brón orm a admháil, glacaim a dtuairimí, ach déanaim iarracht é seo a sheachaint mar tá an-dochar ann, bíonn an iomarca Parrots ann cheana.

Déagóirí agus an teilifís........NOT

Bhiomar ag caint faoi déagóirí agus an méid ama a caitheann siad ar an ríomhaire, ach ní caitheann siad am ar bith ag féachaint ar an teilifís…….is cuma leo an teilifís rud nach dtuigeann na Advertising Agencies. Tháinig mo mhac Eoghan (15) ar an bpíosa cheoil seo agus chuir sé chugam é. Tá sé ana mhaith. Aisteach ach is aoibhinn leis agus a chairde The Beatles!

Fear na Cainte agus an Líonra Sóisialta

Fuaireas SkypeScairt cúpla lá ó shin ó Éire. Bhíos i dteagmháil le fear na cainte féin, ‘sé sin réalta na bPodcraoltóirí, Conn O Muineachán agus é a mhíniú dom a fhorbairt nua phodcraolta / clár raidió An Líonra Sóisialta …..Bíonn rud éigin nua thuas a mhuinchillí ag an bhfear seo gach ré mhí, ní stopann sé choíche agus ní féidir liomsa coimeád suas lena eachtraí ar chor ar bith.

Bíonn aithne is dócha ag mórán daoine, (iad siúd le suim acu sa Ghaeilge agus seans éisteacht uirthi ar an ngréasáin,) ar Chonn O Muineacháin agus ar an sár oibre atá déanta aige taobh istigh bliain nó mar sin. Ar dtús bhíodh blog aige, é ag scríobh giota beag ann go rialta, ach ansin d’éirigh leis ina phodchraoltóir. B’iar-craoltóir raidió é cheana féin le Clare FM, sin stáisiún radio áitiúil i lár iarthair na hÉireann. Oireann an meán seo go mór lena pearsantacht agus a scileanna, i bhfad níos mó ná scríbhneoireacht dar leis.

Bhí seans againn labhairt faoi a chéad fhorbairt eile An Líonra Sóisialta! Saghas clár raidió. Agus é ag bhaint úsáid as an teicneolaíocht nua atá le fáil an lá atá inniu ann. Beidh an clár seo le fáil ar an suíomh ghréasáin anlionra.com agus ina theannta san ar timpeall seacht stáisiún raidió ag amanna éagsúla. Seo é a chairde! Saghas Syndicated Radio sa Ghaeilge! Go dtí seo cloistear go mbíonn cláir raidió le fáil mar phodcraolta ar suímhghréasáin na statsiún ach sa chás seo is é an podcraolta atá le fáil ar na statsiun raidió, an mhalairt aistear…….
Beidh sé ag cur tús le seo an tseachtain seo chugainn ar an 25ú Meán Fómhair, agus níl aon amhras orm ach go n-éireoidh leis agus lena chlár nua.

Bhí comhrá ghearr againn faoi blogs agus a gcuspóirí. Is minic a cuidíonn blog slí bheatha an údair, is féidir é a dearadh mar sin, cuir i gcás blog Choinn, is as sin a bhfuair sé cuireadh a bheith ag scríobh colúin seachtainiúil sa pháipéar laethúil Lá faoin ábhar "podcraolta" agus d’éirigh leis ansin an focal a scaipeadh faoin forbairtí ar an idirlíon maidir leis an teanga.

Agus cad é cuspóir an bhloig seo? Bhuel ar dtús teagmháil a choimeád le daltaí nuair nach raibh ár ranganna ar siúil, gan trácht ar an seans dom féin mo chuid scríbhneoireachta a chleachtadh! is mór an difríocht idir an teanga labhartha agus an teanga scríofa! Ach tharla gur tháinig cuspóir eile san áireamh gan mhoill. Sílim go bhfuil sé tábhachtach an teanga a úsáid go rialta i nguth chomhaimseartha
1)idir daoine ag labhairt le cheile, an tslí is fearr, nó
2) muna bhfuil seans ag daoine teacht le cheile, (rud a tharlaíonn má bhíonn tú lonnaithe thar lear,) b’fhéidir i scríbhneoireacht neamhfhoirmiúil mar seo….

Léiríonn forbairtí sna meáin cumarsáidí nach bhfuil deacrachtaí againn an teanga a choimeád beo agus sláintiúil lena gcabhair, agus tacaíocht a bhaint as na forbairtí céanna an teanga a chur chun cinn.

Ní bhíonn aon teachtaireacht speisialta nó ard aidhm i bhfolach sna píosaí scríbhneoireachta seo agam. Ní phléim cúrsaí polaitíochta ró mhinic mar tá mórán bloggers eile ag déanamh stuif mar sin. Spás neamhspleách atá i gceist anseo smaointí agus tuairimí a chur in iúl agus fáilte roimh cuairteoirí a bheith páirteach mar léitheoirí nó scríbhneoirí.

Bhí cúpla focal againn faoi mo chúlra féin, (mar i ndiaidh gach ní nach Líonra Sóisialta é ?) gur as gcathair Luimnigh ó dhúchas mé, ach, dheineas dearmad a mhíniú dó go raibh sloinne eile orm an ré sin fadó nuair a bhíos i mo chónaí i Luimneach. De Bhál a bhí orm agus atá fós i slite, sin an t-ainm a úsáidim i mo chúrsaí ealaíona.

(Ní ceart a rá go den sliocht “Na Fallaí Luimnigh” mé…..cé go bhfuil siadsan fós ann ceart go leor!! )

Comhghairdeas le Noel

Chríochnaigh sé an siúlóid mór la rá! The Appalachian Trail, sin breis agus dhá míle míle, taobh istigh sé mhí! Luaigh mé an Corcaíoch sa bhlog ag tús an eachtra, ar an 18ú mí na Marta. Nach bhfuil cuma an deas air sa ghrianghraf seo agus é ag an deireadh? Ní fada anois go bhfuil sé ar ais abhaile i NY agus go mbeimid in ann a chuid Ghaolainn a cloisint arís ina bhlas deas na Mumhan!

Cosc ar Spináiste!

Anois ní féidir linn spionáiste ó na málaí beaga áisiúla sin a ithe níos mó sa tír seo!
Is aoibhinn liom an glasra seo, úr nó te, leis féin nó le gairleog agus ola. Bhí sé agam aréir fiú aga roimis an faire faoi, agus bhí roinnt an fhuílligh agam am lóin inniu! (Bhí a fhios agam nach mbeidh an tóin ag titim as an tsaoil agus an rud céanna agam aréir.)
Beidh orm an saghas reoite a úsáid as seo amach go dtí go bhfuil an trioblóid le E Coli thart, ach bheadh sé níos fearr gan a bheith ag braith ar California agus na feirmeacha móra atá thall ansin i gcomhair ár nglasraí agus sinn i Nua Eabhrac? Níl aon ciall ann, ach amháin is féidir linn teacht ar aon glasra nó tortha aon uair sa bhliain.

Nach bhfuilimid ag iarraidh féin mharú a dhéanamh le forbairtí áirithe i soláthar an bhia dúinn féin, gan trácht ar salú agus salachar ár aeir agus ár n-aibhneacha.

Bíonn an sú chairéid seo an deas, tháinig mé ar le déanaí…agus an sú mango, ach tagann sí ó California chomh maith, feirm ollmhór is dócha.

Beidh orainn ár spionáiste féin bheith sa ghairdín againn an bhliain seo chugainn sílim.

Plean an láe: Saoirse nó Sealán na Croiche

Bhí caife agam le mo chara Philip le déanaí. Is sean chara é ónár laethanta i mBelfield agus tharla go bhfuilimid beirt lonnaithe i NY le fada anuas….ach in ainneoin sin, ní bhíonn seans againn labhairt le cheile ró mhinic de dheasca cúram clainne, cursaí ghnó agus gach ní eile: gnáth eachtraí an tsaoil ar siúl agus sinn gnóthach leo. Nuair a thagaimid le cheile leanaimid ar aghaidh le comhrá amhail is go rabhamar i dteagmháil taobh istigh cúpla lá, in ionad sé mhí, nó uaireanta le blianta beaga, i bhfad níos mó.
Sin mar atá le cairde áirithe.

Níl meas madra aige siúd ar liostaí! Rud nach dtuigim………….
”Conas gur féidir leat smacht a choimeád ar do shaol gan liosta? A d’fhiafraigh mé de? “...gach rud a bheith déanta in am? agus...ord agus eagar a choimeád ar gach uile rud?”

“Is fuath liom iad, fiú dialanna “ a dúirt sé liom. “Chuireas deireadh le liostaí tamall ó shin. Má bhíonn sé tábhachtach bíonn sé ar m’aigne, muna bhfuil, is cuma leis, tiocfaidh me air uair éigin.”
”Ach" a cheistigh" Má bhíonn duine ag braith ort mar shampla, rud éigin a dhéanamh ar a shon?”
An freagra céanna, “Más rud tábhachtach é, bheadh sé ar m’aigne, muna bhfuil is cuma liom agus is féidir leis fanacht”

Bheinn imithe bán!
Bíonn an jab leath déanta dar liom, chomh luath agus a bhíonn sé ar an liosta. Bíonn m’aigne go deas séimh geal agam nuair a bhíonn gach ní scríofa síos agus gan a bheith ag dó na geirbe orm agus é ar m’aigne agus eagla orm go ndéanfainn dearmad ar an diabhal rud. Is féidir ansin fuinneamh na hintinne a chaitheamh ar smaointí níos suimiúla ná na mionrudaí a líon leath an lae.
(Cad é an faoiseamh agus an áthas ag deireadh an liosta, nuair a bhíonn gach ní déanta!!! )

Bíonn meonta agus dearcaidh difriúla againn: Laghdaíonn plean strus, dar liom, bheadh an iomarca struis orm gan, ar dtús dhá dialann, ceann clainne agus ceann gnó agus leis sin, liosta nó plean an lae! agus dar le mo dhuine go gcuirtear strus ort féin fiú le liosta a choimeád, agus ní bheifeá saor riamh uaidh.

Beidh mé a choimeád súil ar an bhfear seo, tá athrú tagtha ar a shaol i mbliana agus táim cinnte go mbeidh liosta ina phóca aige roimh i bhfad…………….

Saor ón liosta, ní dóigh liom é.

Breithlá 94 bliana d'aois

Tháinig an ghrian ar ais tráthnóna inniu tar éis turais coicíse. Bhí eagla ag teacht orm go raibh sí imithe don bhliain.
Thugas cuairt ar Br O Cúinn ar a bhreithlá, 94 bliana d'aois. Tá sé ag déanamh go diail, i lár ár gcomhrá luaigh sé focal nach raibh agam, dileagra. Chuireas ceist air faoi, ach ní raibh sé in ann teacht ar an focal ceart i mBéarla. “Sin a tharlaíonn le meath na seanaoise, aduirt sé liom, bíonn sé deacair teacht ar an bhfocal i mBéarla anois is arís, tá súil agam nach mbeidh an trioblóid chéanna agatsa nuair a bhíonn tú 94!“ Ar aon nós ní raibh trioblóid aige an focal a litriú agus tháinig mé ar an míniú: léacht / address.

Ma ba é an fhadhb amháin a bheidh agam i gcionn caoga bliana bheidh mé lán sásta! Faoi láthair is minic a bhíonn sé deacair go leor domsa teacht ar mo spéaclaí, ...bíonn siad i gcónaí ag dúl i bhfolach i ngan fhios dom agus ansin an- deacair teacht orthu nuair nach bhfuilim in ann aon rud a fheiscint i gceart. Rotha mór na Faidhbe!

Cara ag imeacht!

Tá cara agam ar tí bogadh go North Carolina. Bhuaileas léi beagnach dhá bhliain déag ó shin, tamall gearr tar éis teacht go Nua Eabhrach. Bá í duine de mo chomharsan béal dorais ag an am san, nuair a bhí teach ar chíos againn anseo. Cé go bhogamar trí bhliain ina dhiaidh sin chuig ár dtigh féinig níl an ceann nua ró fhada ón sean comharsanacht.

D’éirigh cairdeas eadrainn ní hamháin mar ba rud é go raibh macín uirthi, chomhaois le cheann agamsa ag an am, ach níos mó mar tá suim mhór aici i léitheoireacht agus bhaineamar taitneamh ó shin i leith as leabhar a mholadh, a mhalairt agus a phlé, rud eile a tá eadrainn ná an féith grinn céanna, nó, is fíor a rá go bhfuil tuiscint mhaith ar an ngreann againn sa slí céanna... mar sin bíonn an-chraic againn le cheile i gcónaí.

Nuair a bhuaileas léi bhí sí scaradh ach ar tí pósadh arís, ach faraor níor éirigh an tarna pósadh ach oiread. Trí na bliana chonaiceamar, mé féin agus na mná eile atá inár ngrúpa beag na gcarad, beirt fhear eile ina saol, ach amach leo siúd chomh maith tar éis timpeall dhá bhliain nó dhá bhliain go leith léi, fós féin bíonn sí cinnte go bhfuil duine “foirfe” áit éigin ag feitheamh uirthi! (Ní fheadar an bhfuil áfach, mar ní fheadar an bhfuil éinne “foirfe” ar chor ar bith?)
Tá uirthi bogadh mar tá sé ró chostasach dí fanacht sa timpeallacht seo. Bíonn an cháin talún ró ard, costas na hollscoile (an mac). Bíonn cúram a máthair ar a gualainn chomh maith, seanbhean breis agus ceithre scór bliana d’aois, a mair sa cheantar seo a saol iomlán.

Is mór an trua é go raibh uirthi an chinneadh seo a dhéanamh, nach féidir léi fanacht i NEabhrach de dheasca costas na maireachtála. Tá brón uirthi ach níl an tarna rogha aici, dar léi, agus í ag machnamh ar an dtodhchaí. Bíonn meon dearfach uirthi i gcónaí.

Feicim go ndéanann cuid mhaith daoine sa tír seo cinntí mar seo, nach féidir leo, nó nach maith leo, fanacht san áit inar chaith siad a saolta iomláin.

Beidh níos mó fágtha ag mo chara ina sparán aici ag deireadh na míosa thíos i N.Carolina agus tá post maith faighte aici ann. Tá áthas orm nach bhfuil sí ag dul go Florida….. an chéim dheireanach sa tír seo, roimh an uaigh!

Esopus NY

Tá seachtain na Gaeilge ar siúl in Esopus NY agus í ag teacht chun deiridh anois. Chuala go bhfuil breis agus seasca ann. Tá brón orm nach raibh seans agam a bheith páirteach i mbliana ach sin mar atá, faraoir,ní féidir gach rud a dhéanamh……….. ach plean agam dul ann anocht, teacht le cheile le chairde idir óg is aosta, múinteoirí agus daltaí. Táim ag súil le oíche bhreá a chaitheamh leo.