Am a chur amú, ach...ag foghlaim

Bhí comhrá suimiúil agam le fear ón Ind tá cúpla lá ó shin. Tharla go raibh trioblóid riomhraíochta agam agus bhí mé ar an bhfón leis, bhí sé lonnaithe in ionad glaonna áit éigin sa mhór roinn sin. Fad is bhiomar ag feitheamh ar ioslóidáil bhogearraí thosaíomar ag caint le chéile. Chas an comhrá chuig teangacha tapaidh go leor, mhínigh mo dhuine dom go bhfuil ocht dteanga náisiúnta déag acu siúd san Ind agus gurb í Hindi a theanga dhuchas féin. Ach dúirt sé nach raibh a chumas i léitheoireacht nó i scríbhneoireacht in Hindi ró mhaith aige níos mó. Dúirt sé go raibh a léitheoireacht agus a scríbhneoireacht i bhfad níos fearr i mBéarla anois. An nós a bhíonn acu san Ind ná an bhéim a chur ar staidéar ar an mBéarla ar scoil, agus ós rud é nach gá ach teanga amháin a staidéar ar an ard scoil déanann beagnach gach duine Béarla má bhíonn aon suim ar bith acu in oideachas. Is cosúil go mbíonn an Bhéarla acu mar ábhar scoile ón dtús báire. “Faoi láthair,” a dúirt sé in a Bhéarla beagáinín briste blas láidir, “Is fearr liom a bheith ag léamh nó ag scríobh i mBéarla in ionad mo theanga dhúchais, ní bhíonn an méid sin botún agam ann” Bíonn na nuachtáin foilsithe sna teangacha náisiúnta agus i mBéarla agus ceannaíonn sé ceann i mBéarla i gcónaí; bheadh an ceann in Hindi ró dheacair do.