Léigh dream againn an gearrscéal Taomanna agus Taom Eile le Pádraig Breathnach (Cló Iar-Chonnachta 1991) le déanaí. Bhí tuairimí difriúla ag gach duine againn faoin scéal seo. Cad a bhí ar siúl ag an bpríomhcharachtar, an raibh sé ag dul as a mheabhair go hiomlán le saint agus frustrachas, nó arbh é an diabhal féin a bhí ann, agus smacht aige ar intinn mo dhuine? Nó arbh é an diabhal féin a bhí ina phríomhcharachtar? Cérbh iad carachtair sa scéal seo fiú? Ní raibh rud ar bith soiléir dúinn!
Leanamar ar aghaidh ag caint faoi ar feadh uair a chloig agus ní dóigh liom go raibh duine ar bith ar aon intinn le duine ar bith eile.
Leanamar ar aghaidh ag caint faoi ar feadh uair a chloig agus ní dóigh liom go raibh duine ar bith ar aon intinn le duine ar bith eile.
Gealt atá mar phríomhcharachtar an ghearrscéil seo, agus é gan coinsias ar bith. Is léir go bhfuil galar intinne air - tuirse intinne as a bheith tógtha chomh mór le hardú céime sa phost, agus coimhlintí mar bhrat an mhíshásaimh uime. Tosaíonn sé le droch cinntí beaga, mar an Prawn Cocktail a ghoid, ach ní fada go bhfuil sé ag caitheamh cloch trí gloine daite clochair. Clochar a bhíonn ina bhaile ag mná rialta fiala.
Bóthar an ógchiontóra gan amhras.
Bóthar an ógchiontóra gan amhras.
B'fhéidir gurbh é sin cuspóir an scéil, léitheoirí a bheith ag cur is ag cúiteamh agus an údar ag magadh fúinn? D'éirigh leis.
No comments:
Post a Comment