Drochbhéas

Is fuath liom daoine atá drochbhéasach. Bhí an mí adh orm aréir agus ar mo cháirde (as mo rang ghaeilge i Yonkers) mar bhuaileamar le fear a bhí mífhoighneach, garbh agus drochbhéasach. Chuir sé isteach go mór orainn agus tá a fhios againn nach mbíonn sé i gcónaí mar seo, 'sea is féidir le mo dhuine a bheith béasach go leor nuair is mian leis, agus sílim gurb é sin níos measa!!! Ní aineolaí nó dalldramán é seo, oh no, ní h-é sin an cás ar chor ar bith. Ach cén cineál duine a bhíonn béasach le dream amhain agus drochbhéasach le dream eile díreach ina dhiaidh sin? UGH. Braitheann sé is docha ar an dream atá os a chomhair amach. Tháinig píosa shaothair Hillaire Belloc chugam agus mise ag smaoineamh ar an mbodach mór seo:

Of Courtesy it is much less,
Than Courage of Heart and Holiness,
But in my walks it seems to me,
That the Grace of God is in Courtesy.

(Is cuimhin liom nuair a bhíos sa 6ú rang ag foghlaim an píosa sin, níor cheap mé ríamh go mbeadh sé oiriúnach lá éigin agus mise ag gearán faoi easpa cúirtéise! )

Phew, now that THAT is out of the way I will continue with the weather which is horrible, wet, cold and NOT snowy, not conducive to outdoor life at all. Yesterday I thought that snow was on it's puffy way but no way José; Pure book and log fire weather.