Ag taisteal ach gan bogadh…

Níl a fhios agam cad a bhí ar siúil le na traenacha an tseachtain seo ach do bhí moill ar gach ceann acu! Bhuel, ní raibh sé chomh dona sin ach cuid des na cinn ina bhíos ach go hairithe.
Theip na coscáin i gceann amháin acu ag a ceathrú tar éis a deich a chlog san oíche, tríocha míle ó mo stad. Chonacthas mise, traochta, ag smaoineamh ar mo dhinnéar blasta, gloine fíona agus mo leaba bog bláith...…fad is a bhíos i mo sheasamh ar ardán iargúlta, uaigneach, fuar go leor, ag feitheamh ar traein tarrthála.
Ansin Dé Chéadaoin bhíos gafa ar an traein fo thalamh i lár na cathrach ar feadh uaire, (aistear nach leanann ach cúig nó sé nóiméad de gnáth!) fad is a bhí “eachtra phóilín” ar siúil i stáisiún éigin, Ar aon cuma, b’fhearr liom a bheith sa traein dá mbeadh dream phóilín ag rith timpeall an stáisiún agus a gunnaí ina láimhe acu i NYC!
Inné, stop an traein i stáisiún nuair a bhí leath an aistir thart, níor bhog sí le tamall. Ansin chualathas fógra, bhíodar ag feitheamh ar otharcharr mar do bhí duine tinn i gcarráiste éigin. Oh well, ní féidir a bheith mí fhoighneach le duine tinn.......is dócha........ D’imigh leath uair uainn agus ansin ar aghaidh linn.
Is aoibhinn liom an tseirbhís atá againn anseo agus ní minic a bhíonn trioblóidí ach má bhíonn droch chas amháin sa téad, nach bhfuil a fhios ag cách go mbíonn trí chinn ann díreach

Cúpla Fístéip le Feiscint

Cúpla rud suimiúil anseo inniu daoibh…….Feicfidh tú ár gcairde thuas i mBoston ag obair go dian ar a gcuid Gaeilge faoi stiúir an réalta scannáin Micheál Newell agus ar thar n-ais in Éireann bhí píosa deas ar Nationwide le déanaí ina fheictear cara eile Micheál de Mordha ag cainte faoi na Blascaod.
(Aon uair a bhímse i gCorca Dhuibhne bíonn sé ró garbh dul go dtí na hoileáin………..ochón ochón………. ach cuma an deas ar an aimsir sa fís seo………. )

Dea Scéala Faoin gCat Úd

Tá dea scéala agam inniu maidir leis an dílleachta chait. ‘That Cat” a dtugtar air sa tigh seo.
“Are you still feeding that cat?”
“That cat is still in the garage!” “That cat is getting big!!”
”Haven’t you found a home for that cat yet?”
Chrochas roinnt póstaeir suas sa chomharsanacht agus níor chuala gíog ná míog go dtí tráthnóna Sathairn. Tháinig bean agus a iníon óg álainn chugam agus bhíodar ag iarraidh teacht ar piscín nó cat óg don cailín mar a peata féin. Bhuaileadar le “an cat úd.”
Faraoir bhí eisean ina chat dána, sílim go raibh a fhios aige go raibh uisce faoi thalamh, é ag iarraidh a bheith ag súgradh i slí ró garbh, dar liom, ag léim is ag damhsa timpeall agus ansin chuir sé tús le babhta iomrascála le lámh na mná!
Ach cheapadar go raibh sé go deas beoga……
D’imigh siad abhaile chun machnaimh tamaillín…mar bhí "an cat úd" níos mó ná an cat a bhí uathu.
Sin sin a cheapas dom féin. Ach, thángadar ar ais inné le bosca cat agus d’imíodar leo leis, agus iad lán sásta!
Is cosúil go bhfuil dhá chat acu cheana féin sabhaile, mar sin tá súil agam nach mbeidh cogadh mór ann le Top Cat. ( Sin an t ainm a thugas féin air ós rud é go raibh sé ina alpha male amach is amach anseo le Púca bocht. )
Conas a déarfá “Alpha Male” sa Ghaeilge? Cúchullainn…

“and gladly wolde he lerne and gladly teche" Saol Fada i gCeithre Bosca Beaga

D’éag cara liom timpeall ocht mí ó shin. Seanduine a bhí ann agus saol lán saibhir caite aige. Ní raibh sé tinn ag an deireadh, tharla go bhfuair sé bás i slí tobann go leor cé go raibh sé breis agus nócha bliana d’aois. Bhíodh sé de nós agam cuairt a thabhairt air go rialta. Ba dhuine géarchúiseach cliste, daingean ina bharúla é cé go raibh sé oscailte roimh díospóireacht i gcónaí.

Fuaireas cuireadh seachtain ó shin dul go dtí a theach féachaint ar a mhaoin phearsanta, dá mbeadh suim agam…. Chuaigh tráthnóna inné. Cuireadh ceithre bosca beaga plastic os mo chomhair. Saol fada i gceithre bosca beaga a cheapas agus an méad bruscair atá bailithe agamsa (agus mise níos lú ná leath a aois féin nuair a d’imigh sé ar shlí na fírinne.) ach ghlac sé móideanna crábhaidh agus é ina fhear óg, ceann na bochtaineachta ina measc, agus níor bhog sé uathu.

Bhraitheas ait go leor ag féachaint ar gach rud, a mhaoin phearsanta, ….ar dtús a bhailiúcháin ghrianghraf, é ina bhuachaill óg, ansin ina dhéagóir i gcontae an Chláir, ansin ina fhear óg scafánta, ard agus láidir, dathúil agus fiú ag an am sin cuma duine intleachtach air le spéaclaí beaga ciorclacha… Tháinig mé ar teastas ó 1931 nuair a d’éirigh sé ina staonaire, agus roinnt teastais eile chomh maith ó Ollscoil na hÉireann agus Ollscoil Fordham anseo i N.Y.

Ansin nóta gearr uaidh ó 2000: “ If anyone asks how I want to be remembered please say the following about me: “and gladly wolde he lerne and gladly teche” “
focail ó na Canterbury Tales sílim. Níor chuala mé na focail sin ag a socraid agus níl siad ar a lia, ach tá siad anseo anois a Bhráthair Ó Cuinn.

Lean mé ag léamh sean léachta óna pheann a bhí bailithe ann, lámhscríbhinní, agus sa bhosca deireanach tháinig mé ar mála cáipéisí leathair, ceann cosúil le ceann a bhí ag m’athair féin, ina choimeádfadh clúdaigh glana agus páipéir scríbhneoireachta d’iad siúd le nós litreacha a scríobh, sean nós an lá atá inniu ann! Bhí a pas i gclúdach sa mhála seo chomh maith. Ansin chonaic mé go raibh clúdach amháin ann le ainm agus seoladh air... Thógas aníos é agus cad a bhí le feiscint air ach m’ainm agus seoladh féin, ní raibh aon rud laistigh.
Bhíos ceart go leor go dtí an pointe sin ach tháinig tocht orm ar feadh aga. Bhí plean aige nóta a scríobh chugam ach b’fhéidir nach raibh an t-am aige an lá sin? Cad a bhí ar intinn aige a chur chugam? Ceist gan freagair.

Lá Socair

Maidin Sathairn agus tá an teach ciúin. Gach duine imithe don deireadh seachtaine in áiteanna éagsúla ach mé féin, Cara agus na cait. Tá na doirse agus na fuinneoga ar oscailte agam le fáilte roimh an aimsir deas séimh…tá radharc bhreá chomh maith agus dathanna an fhómhair le feiscint ar an dúiche os mo chomhair amach, fuaimeanna na n- éan le cloisint …….… Tá an ghrian ag spalpadh anuas agus deacair a admháil gur inniu an 6ú lá de mhí Deireadh Fómhair?

Ciara na Gruaige Rua

Scríobh Áine Durkin, file, an dán brónach seo in ómós agus i ndíchuimhne ar a dheirfiúr Ciara.

Ciara na Gruaige Rua

Is brónach é an focal slán
Focal tiubh le mothúcháin
Ach tháinig míniú iomlán nua
Nuair a chaill muid Ciara na gruaige rua

Séasúr le séasúr fágann slán
Nádúr sa ngluaiseacht ó am go ham
Ach cail an nádúr sa gcogadh crua
A sciob uainn Ciara na gruaige rua

A corp ar leac i dtír gan suan
A béilín álainn socair ciúin
Slán ní bhfuair muid seans le lua
Nuair a d’imigh Ciara na gruaige rua

Níl radharc sna súile gorma geala
A chonaic áilleacht sa saol in iomlán a seala
Cineáltas ‘s cairdeas an rud ba dhual
Do Chiara álainn na gruaige rua

Níl preab níos mó ón gcroí mór fial
A thug grá ‘gus gáire isteach sa saol
Níl gile sa lá, tá an domhan gan bua
Ó bhásaigh Ciara na gruaige rua

Is brónach é an focal slán
Focal tiubh le mothúcháin
Ach tháinig míniú iomlán nua
Nuair a chaill muid Ciara na gruaige rua

Comhbhrón.

Cloistear droch scéala go minic na laethanta seo, agus cuireann siad gach uile mion rud ina áit cheart. Anois ar maidin fuaireas amach go bhfuair deirfiúr cara liom bás in Afghanistan cúpla lá ó shin. Níl focail oiriúnacha le rá ach comhbhrón a dhéanamh.

Ní oibríonn an nasc thuas i gcónaí mar bíonn ort siniú isteach ar uairibh.
Seo an tuairisc ón Irish Times.

Shooting claims Irish-born soldier

Lorna Siggins

The United States military is investigating the shooting dead of an Irish-born soldier in Afghanistan late last week.
Ciara Durkin (29) from Quincy, Massachusetts, originally from Connemara, was reported as killed in action on September 27th in Afghanistan.
She was a member of the Massachusetts Army National Guard, and had been serving in Afghanistan for almost a year.
Ms Durkin, whose title was specialist with the guard's finance unit, is survived by two sisters and a brother living in south Connemara, while her mother lives in Boston, Massachusetts.
Ciara left Ireland with her parents, Tommy and Angela, when she was nine years old, but returned for a time to attend secondary school in Carraroe.

The Massachusetts National Guard said that the incident was under investigation in accordance with US Central Command policy, and arrangements were being made at the weekend to fly the body back to the US.
"It is a tragedy that affects us all," Maj Gen Joseph C Carter, adjutant general of the Massachusetts National Guard, said in a statement.
"Our thoughts and prayers are with Specialist Durkins' family and her fellow soldiers," he said.

Neighbours and friends in the Carraroe and Leitir Mór areas have been expressing sympathy with her family members over the weekend.
Ms Durkin is one of 185 foreign troops killed in Afghanistan so far this year.