Faraoir, Níl Ach Gnáth Deasóg Mé.

B'fhear chomhdheas é m’athair...agus é in ann rudaí a dhéanamh lena dhá lámh. Ach, de gnáth, scríobh sé lena lámh dheas agus rinne sé gach ní eile lena lámh chlé. Gailf, siosúr, osclóirí, screwdrivers, rud ar bith. Chuala mé ar ndóigh go raibh ré ann fadó nuair a bhí ar pháistí an peann a glacadh sa lámh dheas, ach nuair a chuireas cheist air faoi níor cuimhin leis aon brú mar sin ina chás féin ar scoil. Nuair a tháinig mo dheartháir ar an saol ní fada go chonacthas an scil céanna ann. Ní raibh aon brú air an peann a glacadh ina lámh dheas agus sin a dhein go nádúrtha agus é ar scoil ag tús na 70’s. Ach déanann sé gach ní eile lena lámh chlé .....Siosúr, osclóirí de gach saghas, agus dá chaithfí liathróid nó rud éigin chuige, suas lena lámh chlé i gcónaí.
Is trua nach bhfuil an t-ádh sin ormsa. …

Bíonn deacrachtaí agam le mo lámh dheas le breis agus seachtain anuas agus is cosúil go bhfuil tendonitis ann. Sin a insíodh dom ar maidin ach go h airithe. Tá an tinneas seo ana phianmhar ón caol láimhe go dtí an uilleann, agus uaireanta níos mó, ó mo mhéara go dtí mo ghualainn. Táim bréan de cheana agus níl sé ach seachtain.
Tá orm an ríomhaire a sheachaint! Mon Dieu! Agus an lámh a choimeád ciúin, i dteanntán, ar feadh coicíse, ar a laghad…………

Tá mo chaol láimhe chlé bhocht ag cur isteach orm anois as an méad oibre breise atá uirthi…….

Fiú tá an chlódóireacht seo go dona mall…………agus tá orm cosc a chur uirthi…….

Ag Scuab na Tonnta

Bhuaileas le cara ó Indreabhán le déanaí agus chonaic go raibh cuma bhreá air. Chaill sé roinnt mheáchain ó anuraidh agus bhí dath na gréine air chomh maith. Cheapas go raibh sé i mbarr a shláinte (cé nach raibh sé go dona roimis seo….) Mhínigh sé go raibh caitheamh aimsire nua aige, ‘sé sin dul amach ag surfáil cúpla uair in aghaidh na seachtaine agus gurb é sin an fáth go raibh an chuma bhreá air, níos mo ama amuigh faoin aer breá úr.

Is minic a cathain daoine mean aosta a saolta taobh istigh san oifig nó sa teach le drogall tús a cur ar caitheamh aimsire nua na haclaíochta.

Ar aon nós bhíos ag caint le mo mháthair cheile faoi seo agus ag moladh an fear agus a eachtraí nua, “Is cuimhin liom” á dúirt sí, “nuair a bhíodh Paraic agus a chairde tógtha leis an spórt sin” (Is cuimhin liomsa chomh maith, bhíomar ar an ollscoil i mBAC ag an am agus chaith dream againn gach ré deireadh seachtaine ar turas éigin lenár bpubaill go dtí an Trá Bhán i gContae an Chláir, nó go Rossnowlagh nó Easky nó áiteanna éagsúla eile ar an gCósta Thiar. Chaithfinn an t-am ag siúil ar an dtrá, ag scríobh, ag snámh dá raibh an lá go breá, nó muna raibh; ag léamh leabhair agus mé go deas compordach i mo mhála codlata ar an ngaineamh agus an ghaoth ag séideadh umam. Ní raibh fadhb ar bith agam leis an tréimhse sin!)

Lean Caitlín ar aghaidh lena smaointí cúpla nóiméad ansin dúirt sí. “ Ach, thugaimis “ag scuab na tonnta” ar an spórt sin. Bíonn na 'áils' ann faoi láthair”

Ag scuab na tonnta! go hálainn!

Anois táim ag smaoineamh go bhfuil slí níos fearr ann ná “ ag sciáil”…….. cad faoi “Ag scinneadh an sneachta?”

Lá Altaithe amárach. Féile an-deas. Plean agam dul ó thuaidh ar feadh cúpla lá agus dul ag scinneadh an sneachta.

Borat

Chonaic mé an scannán! Is aoibhinn liom comedy cliste agus bhíos ag tnúth leis an scannán seo. Bhí aithne agam ar Borat cheana ó na skits ar YouTube agus é ag pleidhcíocht le daoine agus ag magadh fúthu, agus bhíos fiosrach faoin scannán agus conas a n-éireoidh sé, níor theip air. Bhí an scannán ana ghreannmhar, cúpla uair bhíos beagnach tinn ó a bheith ag gáire, ach, (trua go bhfuil “ach” ann….) D’fhág sé píosa beag mí chompordach i slí éigin mé ……Cheap mé go raibh na skits bunaithe ar mhí chumarsáide go hiontach amach is amach, is féidir liom féachaint ar an gceann seo arís is arís eile.

Níor bhaineas taitneamh as na cinn bunaithe ar chiníochas, chuir siad isteach orm i ndáiríre, tuige nach raibh náire ar na daoine seo lena dtuairimí sin?…… (bhí ionadh an domhan orm go bhfuair Sacha Baron Cohen cead cuid acu a úsáid ina scannán? Bhíodar chomh dona sin….) Ach caithfidh mé a admháil gur dhein Borat jab maith an ciníochas i ndaoine áirithe a nochtaigh, ach ní cúis grinn í sin, ach cúis na gránach. Bá gháire neirbhíseach a bhí le cloisint san amharclann uaireanta! B’fhéidir gurb é an cuspóir a bhí aige? An lucht féachana a admháil go bhfuil na droch tuairimí fós chomh láidir agus atá siad.

Níor lean an scannán ar aghaidh ró mhaith dar liom. D’éirigh mé tuirse de tar eis abair daichead nóiméad nó mar sin de, ach tá áthas orm go bhfaca mé é ag an am céanna, bhí cuid de go breá. Sílim go maireann na skits níos fearr mar píosaí gearra ar an idirlíon nó páirt ina chlár teilifíse.

Turas go hÉireann (Freestaters sinne! i 2006?)

Luaigh mé go rabhas in Éireann le déanaí. Tháinig mé thar n-ais oíche Luain timpeall 7 30 pm tar éis beagnach 17 uaire ag taistil ó BAC. Bus go dtí an t-aerfort i mBAC, an eitilt, bus ó Newark go Manhattan, traein abhaile ó Grand Central!

Bhíos traochta…ach b’fhiú é!

Cé go raibh an-tuirse orm roimis dul ar an saoire ghearr seo b’shin tuirse ó brú oibre agus a leithead………i bhfad níos measa ná traochta tar éis saoire breá taistil!

Táim ag teacht ar ais chugam féin anois.

Ar dtúis, bhí an aimsir ar fheabhas, tirim agus geal…….gach lá. Samhlaigh ar sin…tirim agus geal gach lá! agus in Éireann a bhíos? Bhí sé fuar go leor anois is arís ach níor chuir sé sin isteach nó amach orm, b’fhearr liom an fhuacht aon uair ná an bháisteach.

Maidir leis an teanga chonaic an dráma “Cré na Cille” leis an Taibhdhearc, oíche Shamhna i mBAC. Bhí an amharclann plódaithe. (Níl an leabhar seo leite agam fós, anois tá orm coip a fháil agus é a léamh teacht ar an bhfoclóir nach raibh agam an oíche sin, go háirithe na maslaí) Thugas cuairt le ceathrar cairde ar siopa leabhar Cúpla Focal i mBré, iontach an rogha leabhar atá le fáil ann…. Ansin ar aghaidh linn ar turas ó thuaidh le céile go dtí Tuaisceart na hÉireann. Bhaineas an-taitneamh as Cósta Aontroma ar lá breá geal grianmhar. Ní raibh mé ann roimis seo riamh i mo shaol agus chuir an áilleacht ionadh orm. Ach b‘fhéidir go bhfuil gach áit deas in aimsir álainn in éineacht comhluadar breá?

Leanamar trí na bailte beaga ar an gCósta sin, áiteanna mar Cushendall agus Cushendun, Torr Head. Chonaiceamar an Mull of Kintyre díreach os ár gcomhair amach agus cheapfá go bhféadfá in ann cloch a chaitheamh thar an uisce a dtiocfadh chun talaimh ann gan stró. An lá dár gcionn thugamar cuairt ar Giant’s Causeway agus Bushmills.
Bhí deireadh seachtaine againn i nDoire Cholmcille chomh maith, áit a bhí Oireachtas na Samhna (nó Oireachtas na Gaeilge is féidir a rá,) ar siúl ag an am. Is dócha go raibh beagnach dhá míle duine ann ar son na féile breá seo, deacair teacht ar an uimhir ceart, ach is iontach an rud é an teanga a chloisint ó dubh go dhubh ar feadh cúpla lá, páistí ag rith timpeall á labhairt agus iad ag sugradh, déagóirí ag damhsa le cheile agus bród orthu as a dteanga féin srl.
Bhí díomá orm le Doire Cholmcille áfach, cé go bhfuil cuma deas go leor ann lena seana fallaí, agus a seana foirgnimh, bhraitheas íseal brí sa chathair ársa seo. Ní raibh an fuinneamh céanna inti agus atá sna cathracha móra i ndeisceart na hÉireann. BAC, Corcaigh, Cathair Luimnigh nó Gaillimh. Bhí easpa bialanna deasa cur i gcás….saghas slat tomhais dar liom. B’fhéidir go bhfuil ganntanas tionscail agus investment ann tar eis na blianta dorcha ó 1970? agus mar a luaigh cara dom níor thug an Tíogar Ceilteach cuairt ann ar chor ar bith. Bhí na daoine áitiúil an deas cairdiúil agus chomh fada agus is eol dom bhí áthas orthu leis an dream mór ina gcathair.

(Ach amháin chuala duine dár ngrúpa an fear a tí ón B+B ag labhairt lenár tiománaí taxi oíche…. “Who’v ya got stayin? ”arsa tiománaí an taxi, “ a bunch o’freestaters” a fhreagair ár bhfear a’ tí …)

Freestaters! Sinne… i 2006!

Ar nós gach plean mór theip orainn gach rud a dhéanamh ar bhí ar intinn againn……Imíonn an t-am go tapaigh ar saoire ach d’fhreastalaíomar ar cuid des na comórtais mór le rá agus bhíodar uile go h-iontach ar fad agus greannmhar leis, cuir i gcás Lúibíní, Agallamh Beirte, agus ar ndóigh damhsa ar an Sean Nós, atá an ghnéisiúl ar fad! dar liom....... Bhí an amharclann lán go doirse.

Bíonn atmaisféar an-éadrom ag an bhFéile seo i gcónaí agus is seans maith do lucht na teanga buaileadh lena sean cairde nuair nach bhfuil an t-am nó an seans acu teacht le cheile le linn na bliana. Mar sin, is mór an gnó sna pubanna chomh maith ár gcultúr a cheiliúradh. Beidh an fhéile mhór i gCathair na Mart, Chontae Mhaigheo an bhliain seo chugainn

Labhair na Daoine

Tá an-áthas orm maidin inniu le toradh an toghcháin. Osna faoiseamh le bheith macánta……… De gnáth ní luann cúrsaí polaitíochta ró mhinic anseo ach is lá mór é don pháirtí daonlathach na tire seo inniu. Beidh Elliot Spitzer inár Governor anseo i Nua Eabhrac agus cuireann sé sin áthas orm. Fear mór na n-eiticí atá ann atá le feiscint ina a chuid saothar le blianta beaga anuas mar Attorney General. Ach is cosúil go gcasann rothaí na h-athruithe go mall in Albany, sin atá ráite ar aon cuma, agus beidh orainn a bheith foighneach le sin is dócha.

…. Táimid fós ag feitheamh ar na figiúirí deireanacha ach is toradh i gcoinne an rialtais é seo agus, dar liom, go mór mhór i gcoinne na cogaí. Ní thuigimid i gceart an fáth go bhfuil ár ndaoine óga amach ansin in Iraq agus Afghanistan. Táimid bréan ó na leithscéalta agus na leath scéalta, bréan ó figiúirí na marbh óga ag dul in airde. Ní fheicimid na leapacha caolta agus iad ag teacht ar ais go rialta ón Iarthar. Ní fheicimid na sochraidí. Ní chloisimid caoineadh na tuismitheoirí ach braithimid a bpian, cad é an freagra anois amach anseo? Ní bhíonn freagra simplí le fail nuair a bhíonn an fhadhb chomh casta, ach labhair na daoine agus tá súil agam go bhfuil an rialtas ag éisteacht, tá sé in am.

Ar ais i NY.

A Chairde,

Beidh mé ar ais ag scríobh anseo go luath. Fuaireas amach go raibh daoine áirithe ag iarraidh a fháil amach ar thit mé i mo chodladh síoraí!............... Ní rabhas ach ar turas in Éirinn.