Gan aibhléis ar feadh ceithre lá

Creid nó ná creid bhíos gan aibhléis anseo ó luath maidin Chéadaoin seo chaite go dtí tráthnóna inné.
Tháinig an stoirm sin aniar aduaidh orainn agus cé go raibh mé thíos i Yonkers NY oíche Mháirt sin ní raibh aon leid agam go raibh sé ag teacht. Bhíos ar ais abhaile timpeall mean oíche ach dhúisigh agus chuala mé torann na stoirme i rith na hoíche. Fearthainn trom agus screadaí na gaoithe.
Leagadh crainn gach áit sa cheantar seo agus ar ndóigh, mar is gnách, d’imigh an aibhléis uainn……tarlaíonn sé seo go minic mar is i lár na coille atámid inár gcónaí.
Is féidir linn leanúint gan an iomarca stró gan aibhléis áfach, i gcomparáid le cuid dár comharsana. Bíonn sorn lasta le adhmad agam gach lá ach go háirithe, agus, tá gais agam sa chistin, ach ní bhíonn aon uisce againn nuair nach bhfuil aibhléis againn agus is pian é sin. Fuaireas buidéil uisce agus oighear tirim gach lá don chuisneoir agus an freezer agus bhíomar ceart go leor. Tá an-taithí againn ag campáil agus mar sin níor thit an tóin as an tsaoil…..chuaigh chun leapa go luath gach oíche.......Ach bhí daoine áirithe eile curtha isteach go mór as an tréimhse ceithre nó cuig lá seo. Rith cuid acu chuig óstlanna, cheannaigh dhá teaghlach Power generators. Fuair teaghlach eile ceann ar chíos. (Ach ansin muna fhaigheann tú ceann mór bíonn ort iad a líon gach trí uair le petrel…agus an fhuaim uathu!....duirt duine amhain dom go raibh sí traochta tar éis a bheith ag freastal ar an generator i rith na hoícheannta uile agus nach raibh codladh ceart aici..)
Ach, bhí sé go deas nuair a tháinig an aibhléis ar ais ar siúl arís.