Bhí oíche bhreá againn aréir i nGlucksman Ireland House, NYU. Oíche in onóir dár gcara Barra Ó Donnabháin nach maireann. Tháinig dream mór dá chairde le cheile ómós a thabhairt dó ar an gcéad léacht sa sraith nua seo atá bunaithe ag
Tháinig Barra go dtí na SAM sna ’60s agus é ina fhear óg agus tar éis tamaill i dTexas chuir sé faoi i Nua Eabhrac. Níor theip an seans air riamh cultúr na hÉireann a chur chun cinn. Ba thrí an teanga a bhuaileas leis ag deireadh seachtaine na Gaeilge i 1998 agus ba cairde ó shin amach sinn. Spreag sé mise, agus mórán do-áirithe eile, chuig an teanga. Bhí suim nach beag ag Barra sa cheoil chomh maith agus is minic a bhíodh ceoltóirí ag fanacht leis anseo i NY. Bhí an-eolas aige faoi cúrsaí cheoil agus ba bhreá leis i gcónaí deis a bheith páirteach in oíche cheoil agus cainte, ba cothrom le cheile iad ar taobhanna an
Rinne Tom Idhe an chéad óráid seo ar shaol Eoghan Ó Gramhnaigh (1863-1899). Éireannach agus sagart, ar tháinig chuig na SAM ar thóir na sláinte. Chaith cuid mhór dá shaol ghearr anseo ag múineadh na teanga agus ag scríobh leabhair na dteagasc anseo. Bhí meas nach beag ag Barra ar shaothar Eoghan Uí Gramhnaigh agus scríobh sé dhá aiste faoi a bhí foilsithe san Irish Echo roinnt mblianta ó shin.
Ghlac Donncha O Cuinn an pictiúr álainn seo, Barra ag deireadh seachtaine na Gaeilge i 2002 agus chuir Scott Spencer le cheile mar seo é i gcomhair na léachta.
Maireann an spiorad go deo.
No comments:
Post a Comment